opponebatur

Discretiva

opponebatur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
oppōnēbātur	tertia singularis	imperfectum	passiva	indicativus	oppōnō (oppōnere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /oppoːneːˈbaːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: op·pō·nē·bā·tur — morphologica: op-pon-ebatur

Loci

Marcus Terentius Varro -47 … -45

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Gladius C in G commutato a clade, quod fit ad hostium cladem gladium. Similiter ab omine pilum, qui hostis periret, ut perilum. Lorica, quod e loris de corio crudo pectoralia faciebant: postea subcidit gallica e ferro sub id vocabulum, ex anulis ferrea tunica. Balteum, quod cingulum e corio habebant bullatum, balteum dictum. Ocrea, quod opponebatur ob crus. Galea ab galero, quod multi usi antiqui. —De lingua Latina Varronis