opponente
Discretiva
opponente dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-oppōnente
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
oppōnente | casus ablativus singularis | participii oppōnēns |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /oppoːˈnente/ (classice) - Syllabificatio phonetica: op·pō·nen·te — morphologica: op-pon-ent-e
opponente
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
opponente | —
|
praesens | activa | participium | opporre |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /oppoˈnɛnte/ - Syllabificatio phonetica: op·po·nen·te — morphologica: op-ponent-e
Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quintus, cap. 27, [97] — opponente
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: opponente.