opponentem
Discretiva
|
opponentem dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| oppōnentem | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii oppōnēns |
| oppōnentem | casus accusativus singularis · genus femininum | participii oppōnēns |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /oppoːˈnentem/ (classice) - Syllabificatio phonetica: op·pō·nen·tem — morphologica: op-pon-ent-em
Loci +/-
| Titus Livius -58/+17 | ||||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana +/-
- Ut ab aliis auxilia desint, me ipsum ferire corpus meum opponentem pro corpore Hannibalis sustinebis? —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXIII, caput 9 — opponentem
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: opponentem.