opponentis

Discretiva

opponentis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

oppōnentis

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
oppōnentis	casus genitivus singularis	participii oppōnēns

Appellatio pronuntiatusque

API: /oppoːˈnentis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: op·pō·nen·tis — morphologica: op-pon-ent-is

oppōnentīs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
oppōnentīs	casus accusativus pluralis · genus masculinum	participii oppōnēns
oppōnentīs	casus accusativus pluralis · genus femininum	participii oppōnēns

Appellatio pronuntiatusque

API: /oppoːˈnentiːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: op·pō·nen·tīs — morphologica: op-pon-ent-is

Loci

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• nec vero tam terribili apertoque iudicio compressam, sed irritatam potius incensamque dementiam populi, interitum scelestorum hominum, quos digna morte Dei manus occiderat, ducibus opponentis, ita ut non silens murmur, sed aperta iam seditio ac tumultus existeret, quo indignatus Deus universum populum delere parabat et fecisset, nec enim iam amplius affusi in terram ducis preces proderant; —De viris illustribus Petrarcae