Discretiva

  opponimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
oppōnimus prima pluralis praesens activa indicativus oppōnō (oppōnere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /opˈpoːnimus/(classice)
Syllabificatio phonetica: op·pō·ni·mus — morphologica: op-pon-imus

Loci

+/-
Marcus Terentius Varro -37
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Has enim lupus captare solet, cui opponimus canes defensores. —De re rustica Varronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Latin Library: Liber secundus, IX. — opponimus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: opponimus.