opponitur
Discretiva
opponitur dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
oppōnitur | tertia singularis | praesens | passiva | indicativus | oppōnō (oppōnere) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /opˈpoːnitur/ (classice) - Syllabificatio phonetica: op·pō·ni·tur — morphologica: op-pon-itur
Loci +/-
Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas nova +/-
- Et per consequens sicut perfectioni opponitur imperfectio, infinito negative infinitum privative, fini illud quod est ad finem, bono appetitus, vero potentia cognoscitiva, pulchro amor pulchri; ita, tanquam ortus et occasus, vita et mors, bonum et malum, oppositionem licet in rerum natura comperire. —Summa terminorum metaphysicorum Iordani Bruni [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Summa terminorum metaphysicorum (Universitas Turicensis): Liber p3. Cap. XXV. OPPOSITIO.. — opponitur
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: opponitur.