opposuerunt
Discretiva
|
opposuerunt dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| opposuērunt | tertia pluralis | perfectum | activa | indicativus | oppōnō (oppōnere) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /opposuˈeːrunt/ (classice) - Syllabificatio phonetica: op·po·su·ē·runt — morphologica: op-posu-erunt
Formae aliae
+/-Loci
+/-| Titus Livius -58/+17 | Quintus Curtius Rufus ca. 50 | Hildegardis Bingensis 1098-1179 |
||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- Eos primos Poeni, ne quid ab tergo fraudis esset, hosti opposuerunt. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]
- Nee Tyrii, quamquam classem habebant, ausi navale inire certamen: tris omnino ante ipsa moenia opposuerunt, quibus rex invectus ipse eas demersit. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [3][2]
Latinitas mediaevalis
+/-
- At ipsi quoddam mare tanti fervoris mihi opposuerunt, ut illud nullo modo transvadare potuerim. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum Hildegardis [4][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXIV, caput 47, [2] — opposuerunt
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: opposuerunt.
- ↑ 3.0 3.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Universitas Turicensis), Liber IV. Capitulum III, [12] — opposuerunt
- ↑ 4.0 4.1 Hildegardis Bingensis - Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber primus. Visio quarta — opposuerunt