Discretiva

  opposui dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
opposuī prima singularis perfectum activa indicativus oppōnō (oppōnere)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /opˈposuiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: op·po·su·ī — morphologica: op-posu-i

Loci +/-

Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica +/-

saec. IV.

  • Posui vestimentum meum saccum: id est, opposui illis, in quam saevirent, carnem meam; occultavi divinitatem meam. —Enarrationes in Psalmos Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Enarrationes in Psalmos (Universitas Turicensis). SERMO I, p. [15] — opposui
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: opposui.