opposuisset
Discretiva
opposuisset dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
opposuisset | tertia singularis | plusquam perfectum | activa | coniunctivus | oppōnō (oppōnere) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /opposuˈisset/ (classice) - Syllabificatio phonetica: op·po·su·is·set — morphologica: op-posu-isset
Loci +/-
Titus Livius -58/+17 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana +/-
- Quod ubi Marcellus animadvertit, veritus ne moti semel pellerentur, cohortem Marsorum cum opposuisset, equitum Latinorum omnes turmas in hostem emisit. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXXIII, caput 36, [10] — opposuisset
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: opposuisset.