Discretiva

  opposuisset dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
opposuisset tertia singularis plusquam perfectum activa coniunctivus oppōnō (oppōnere)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /opposuˈisset/(classice)
Syllabificatio phonetica: op·po·su·is·set — morphologica: op-posu-isset

Loci +/-

Titus Livius -58/+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

class.

  • Quod ubi Marcellus animadvertit, veritus ne moti semel pellerentur, cohortem Marsorum cum opposuisset, equitum Latinorum omnes turmas in hostem emisit. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXXIII, caput 36, [10] — opposuisset
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: opposuisset.