orantes
Discretiva
|
orantes dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
ōrantēs +/-
Proprietates grammaticales +/-
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ōrantēs | casus nominativus pluralis · genus masculinum | participii ōrāns |
| ōrantēs | casus accusativus pluralis · genus masculinum | participii ōrāns |
| ōrantēs | casus vocativus pluralis · genus masculinum | participii ōrāns |
| ōrantēs | casus nominativus pluralis · genus femininum | participii ōrāns |
| ōrantēs | casus accusativus pluralis · genus femininum | participii ōrāns |
| ōrantēs | casus vocativus pluralis · genus femininum | participii ōrāns |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /oːˈranteːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ō·ran·tēs — morphologica: or-ant-es
Francogallice +/-
orantes +/-
Proprietates grammaticales +/-
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| orantes | forma pluralis · genus femininum | adiectivi orant |
| orantes | forma pluralis · genus femininum | substantivi orant |
Appellatio pronuntiatusque +/-
-
API: [ɔˈʁɑ̃t] - Syllabificatio phonetica: o·rantes — morphologica: orant-es