oratote

Discretiva

oratote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ōrātōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	ōrō (ōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /oːraːˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ō·rā·tō·te — morphologica: or-atote