papilionis

Discretiva

papilionis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
pāpiliōnis	casus genitivus singularis	substantivi pāpiliō

Appellatio pronuntiatusque

API: /paːpiliˈoːnis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pā·pi·li·ō·nis — morphologica: papilion-is

Loci

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

Marcus Valerius Martialis 40-103

antiq.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Sic nec venenatus stellio, nec obseaenum scarabaei vel papilionis genus, lucifugaeque blattae, ut ait Maro, per laxiora spatia ianuae favos populabuntur. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae

saec. I.

• An magis astuti derasa est ungue ministri

Brattea, de fulcro quam reor esse tuo?

Illa potest culicem longe sentire volantem

Et minimi pinna papilionis agi;

Exiguae volitat suspensa vapore lucernae

Et leviter fuso rumpitur icta mero. —Epigrammata M. Valerii Martialis