Discretiva

  pararem dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

parārem +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
parārem prima singularis imperfectum activa coniunctivus parō (parāre)
Appellatio +/-
 API: /paˈraːrem/(classice)
Syllabificatio phonetica: pa·rā·rem — morphologica: par-arem

Lusitane +/-

pararem +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
pararem tertia pluralis futurum activa coniunctivus parar
pararem tertia pluralis
activa infinitivus parar
Appellatio +/-
 API: [pɜˈɾaɾɜ̃̃ĩ](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: pa·ra·rem — morphologica: par-arem

Loci +/-

Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.  (1354-1367)

  • Dolor: Morior, dum magna pararem.
Ratio: Hoc multis magnis viris, fereque omnibus, accidit: falluntur homines cum in multis, tum in morte precipue; quam venturam nemo est qui nesciat, dilaturam sperant, et abesse procul fingunt sibi, quam vicinam semper hinc vite brevitas et fuga temporum facit, hinc fortune vis et casuum humanorum circumfusa brevitas. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber II. 120: [De morte ante diem] — pararem
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: pararem.