pararis

Discretiva

pararis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
parāris	secunda singularis	praesens	passiva	indicativus	parō (parāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /paˈraːris/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pa·rā·ris — morphologica: par-aris

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (70 a.C.n. / 684 a.u.)

• Tametsi iam dudum ego erro qui tam multa de tuis emptionibus verba faciam, et quaeram utrum emeris necne et quo modo et quanti emeris, quod verbo transigere possum. Ede mihi scriptum quid argenti in provincia Sicilia pararis, unde quidque aut quanti emeris. —In C. Verrem actio secunda Ciceronis