Discretiva

  paraveramus dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
parāverāmus prima pluralis plusquam perfectum activa indicativus parō (parāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /paraːweˈraːmus/(classice)
Syllabificatio phonetica: pa·rā·ve·rā·mus — morphologica: parav-eramus

Loci

+/-
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

  • Psalmum nobis brevem paraveramus, quem mandaveramus cantari a Lectore; sed ad horam, quantum videtur, perturbatus, alterum pro altero legit. —Enarrationes in Psalmos Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Enarrationes in Psalmos [2]. (Universitas Turicensis): In Psalmum CXXXVIII enarratio, p. 1. — paraveramus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: paraveramus.