Discretiva

  pariendum dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
pariendum
activa gerundium­ accusativo parō (parere)
Forma Modus flexurae originis
pariendum casus accusativus singularis · genus masculinum gerundivi pariendus
pariendum casus nominativus singularis · genus neutrum gerundivi pariendus
pariendum casus accusativus singularis · genus neutrum gerundivi pariendus
pariendum casus vocativus singularis · genus neutrum gerundivi pariendus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /pa.riˈen.dum/(classice)
Syllabificatio phonetica: pa·ri·en·dum — morphologica: pariend-um

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
Marcus Terentius Varro
-116…-27
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Iam gallinae avesque reliquae et quietum requirunt ad pariendum locum et cubilia sibi nidosque construunt eosque quam possunt mollissume substernunt, ut quam facillume ova serventur; e quibus pullos cum excuderunt, ita tuentur, ut et pinnis foveant, ne frigore laedantur, et, si est calor a sole, se opponant; cum autem pulli pinnulis uti possunt, tum volatus eorum matres prosequuntur, reliqua cura liberantur. —De natura deorum Ciceronis [1][2]

class.  (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

  • Anseribus ad admittendum tempus est aptissimum a bruma, ad pariendum et incubandum a Kalendis Februariis vel Martiis usque ad solstitium. Saliunt fere in aqua, iniguntur in flumen aut piscinam. Singulae non plus quam ter in anno pariunt. Singulis, ubi pariant, faciendum haras quadratas circum binos pedes et semipedem; eas substernendum palea. —De agricultura Varronis [3]

saec. I.

  • Anseribus ad admittendum tempus aptissimum est a bruma, mox ad pariendum et ad incubandum a Kalendis Februariis vel Martiis usque ad solstitium, quod fit ultima parte mensis Iunii. Ineunt autem non, ut priores aves de quibus diximus, insistentes humi, nam fere in flumine aut piscinis id faciunt; singulaeque ter anno pariunt, si prohibeantur fetus suos excudere, quod magis expedit quam cum ipsae suos fovent. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [4][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Canum generi bis anno partus. iusta ad pariendum annua aetas. gerunt uterum sexagenis diebus. gignunt caecos et, quo largiore aluntur lacte, eo tardiorem visum accipiunt, non tamen umquam ultra XXI diem nec ante septimum. quidam tradunt, si unus gignatur, nono die cernere, si gemini, decumo itemque in singulos adici totidem tarditatis ad lucem dies, et ab ea quae sit femina ex primipara genita Faunos cerni. —Naturalis historia Plinii [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber secundus. LII [129] — pariendum
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: pariendum.
  3. Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Latin Library: Liber tertius, X. p. 3 — pariendum
  4. 4.0 4.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber octavus. Caput XIV. [4]  — pariendum
  5. 5.0 5.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 62, [151] — pariendum