parituras

Discretiva

parituras dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
paritūrās	casus accusativus pluralis · genus femininum	participii paritūrus

API: /pa.riˈtuːraːs/

Syllabificatio phonetica: pa·ri·tū·rās — morphologica: parit-ur-as

Forma	Modus flexurae	originis
pāritūrās	casus accusativus pluralis · genus femininum	participii pāritūrus

API: /paːriˈtuːraːs/

Syllabificatio phonetica: pā·ri·tū·rās — morphologica: parit-ur-as

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. I. (ca. 78 p.C.n.)

modum statuunt fellis pondere, opii tertiam, admixto amygdalino oleo, quantum satis esse appareat; haec in vellere inponunt. masculi fel vituli cum mellis dimidio tritum servatur ad vulvas. carnem vituli si cum aristolochia inassatam edant circa conceptum, marem parituras promittunt. medulla vituli in vino et aqua decocta cum sebo exulcerationibus vulvarum inposita prodest, item adips vulpium excrementumque felium, hoc cum resina et rosaceo inpositum. —Naturalis historia Plinii ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber 28, cap. 77, [254] — parituras
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: parituras.