pendetote

Discretiva

pendetote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
pendētōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	pendeō (pendēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /pendeːˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pen·dē·tō·te — morphologica: pend-etote