Discretiva

  pependerat dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
pependerat tertia singularis plusquam perfectum activa indicativus pendeō (pendēre)
pependerat tertia singularis plusquam perfectum activa indicativus pendō (pendere)

Appellatio +/-

 API: /peˈpen.de.rat/(classice)
Syllabificatio phonetica: pe·pen·de·rat — morphologica: pepend-erat

Loci +/-

P. Ovidius Naso -42…+18
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • usque recusantem cives et tempus et Ino
compulerunt regem iussa nefanda pati;
et soror et Phrixus, velati tempora vittis,
stant simul ante aras iunctaque fata gemunt.
aspicit hos, ut forte pependerat aethere, mater
et ferit attonita pectora nuda manu,
inque draconigenam nimbis comitantibus urbem
desilit, et natos eripit inde suos;
utque fugam capiant, aries nitidissimus auro
traditur: ille vehit per freta longa duos. —Fasti Ovidii Nasonis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Fasti (versio II, 17/18). (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, Martius, versus 863 — pependerat
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: pependerat.