Discretiva

  pependimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
pependimus prima pluralis perfectum activa indicativus pendeō (pendēre)
pependimus prima pluralis perfectum activa indicativus pendō (pendere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /peˈpen.di.mus/(classice)
Syllabificatio phonetica: pe·pen·di·mus — morphologica: pepend-imus

Loci

+/-
Seneca maior
-53…+39
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Procul a conspectu reliqueram patriam, nondum tamen possessionem divitis praeterieram. subito fluctibus inhorruit mare ac discordes in pernitiem nostram flavere venti; demissa nox caelo est et tantum fulminibus dies redditur; inter caelum terramque dubii pependimus. adhuc tamen bene, iudices, navigamus; naufragium maius restat in litore. —Excerpta controversiae Senecae maioris [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca Maior - Excerpta controversiae. (Universitas Turicensis): Liber octavus: Pauper naufragus divitis socer — pependimus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: pependimus.