Discretiva

  pependisset dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
pependisset tertia singularis plusquam perfectum activa coniunctivus pendeō (pendēre)
pependisset tertia singularis plusquam perfectum activa coniunctivus pendō (pendere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /pe.penˈdis.set/(classice)
Syllabificatio phonetica: pe·pen·dis·set — morphologica: pepend-isset

Loci

+/-
Seneca maior
-53…+39
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Pars altera. Si quis tyranno indicasset, solus hic in cruce pependisset. Licet cui volo filiam conlocare. Marcus Cato coloni sui filiam duxit uxorem. Filia non mariti petulantiam timebit, non verborum contumeliam, non pelicem, non repudium. Neminem natura liberum fecit, neminem servum; inposuit haec fortuna postea singulis nomina. Nuper et nos servi fuimus. Servus rex fuit. —Excerpta controversiae Senecae maioris [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca Maior - Excerpta controversiae. (Universitas Turicensis): Liber septimus. Caput 6: Demens qui servo filiam iunxit — pependisset
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: pependisset.