Discretiva

  pependit dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
pependit tertia singularis perfectum activa indicativus pendeō (pendēre)
pependit tertia singularis perfectum activa indicativus pendō (pendere)

Appellatio +/-

 API: /peˈpen.dit/(classice)
Syllabificatio phonetica: pe·pen·dit — morphologica: pepend-it

Loci +/-

Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
Quintus Curtius Rufus
fl. 50
C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • “Difficile est,” inquis, “animum perducere ad contemptionem animae.” Non vides, quam ex frivolis causis contemnatur? Alius ante amicae fores laqueo pependit, alius se praecipitavit e tecto, ne dominum stomachantem diutius audiret, alius ne reduceretur e fuga, ferrum adegit in viscera. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [1][2]

saec. I.

  • Ille epistula perlecta plus indignationis quam pavoris ostendit proiectisque amiculo et litteris ante lectum «Rex,» inquit «semper quidem spiritus meus ex te pependit, sed nunc vere, arbitror, sacro et venerabili ore trahitur ‹tuo›.» —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [3][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • creditur et novellae arboris candidius esse, sed veteris odoratius. quidam et in insulis melius putant gigni, Iuba in insulis negat nasci. quod ex eo rotunditate guttae pependit, masculum vocamus, cum alias non fere mas vocetur ubi non sit femina; religioni tributum, ne sexus alter usurparetur. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber 1. 4, versus 4 — pependit
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: pependit.
  3. 3.0 3.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber III. Capitulum VI, [10] — pependit
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber duodecimus, cap. 32, [61] — pependit