Discretiva

  pertinebant dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
pertinēbant tertia pluralis imperfectum activa indicativus pertineō (pertinēre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /per.tiˈneːbant/(classice)
Syllabificatio phonetica: per·ti·nē·bant — morphologica: per-tin-ebant

Loci +/-

Marcus Terentius Varro
-116…-27
Sextus Iulius Frontinus
ca. 40–103
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 47-45 a.C.n.)

  • Haec omnia posteaquam contracta in unum locum quae ad victum pertinebant et aedificatus locus, appellatum Macellum, ut quidam scribunt, quod ibi fuerit hortus, alii quod ibi domus furis, cui cognomen fuit Macellus, quae ibi publice sit diruta, e qua aedificatum hoc quod vocetur ab eo Macellum. —De lingua Latina Varronis [1][2]

saec. I.  (ca. 97 p.C.n.)

  • Multo magis autem maiores nostri admirabili aequitate ne ea quidem eripuerunt privatis quae ad modum publicum pertinebant, sed cum aquas perducerent, si difficilior possessor in parte vendunda fuerat, pro toto agro pecuniam intulerunt et post determinata necessaria loca rursus eum agrum vendiderunt, ut in suis finibus proprium ius res publica privatique haberent. —De aquaeductu urbis Romae Frontini [3]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber quintus, XXXII. p. 147 — pertinebant
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: pertinebant.
  3. Sextus Iulius Frontinus - De Aquis sive De aquaeductu urbis Romae. (Universitas Turicensis): Liber 2. Cap. 128 — pertinebant