Discretiva

  pertinuerint dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
pertinuerint tertia pluralis perfectum activa coniunctivus pertineō (pertinēre)
pertinuerint tertia pluralis futurum exactum activa indicativus pertineō (pertinēre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /per.tiˈnu.e.rint/(classice)
Syllabificatio phonetica: per·ti·nu·e·rint — morphologica: per-tinu-erint

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
M. Fabius Quintilianus
ca. 35-100
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (43 a.C.n. / 711 a.u.)

  • quid enim est melius quam memoria recte factorum et libertate contentum neglegere humana? sed certe non succumbam succumbentibus nec vincar ab iis qui se vinci volunt, experiarque et temptabo omnia neque desistam abstrahere a servitio civitatem nostram. si secuta fuerit quae debet fortuna, gaudebimus omnes; si minus, ego tamen gaudebo. quibus enim potius haec vita factis aut cogitationibus traducatur quam iis quae pertinuerint ad liberandos civis meos? —Epistolae ad Brutum Ciceronis [1][2]

saec. I.

  • Hoc propius colligamus. Putemus enim factum esse unum hoc testamentum quod damnastis: num dubium erit quin ad vos bona pertinuerint tamquam intestati, id est, quin ita heredes futuri fueritis tamquam ille omnino testamentum non fecisset? —Declamationes minores Quintiliani [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Brutum. (The Latin Library): Liber primus. Ep. 16 [9] — pertinuerint
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: pertinuerint.
  3. 3.0 3.1 Marcus Fabius Quintilianus, Declamationes minores. Declamatio 308. Duo testamenta [13] — pertinuerint