Discretiva

  pertinueris dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
pertinueris secunda singularis perfectum activa coniunctivus pertineō (pertinēre)
pertinueris secunda singularis futurum exactum activa indicativus pertineō (pertinēre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /per.ti.nuˈe.ris/(classice)
Syllabificatio phonetica: per·ti·nu·e·ris — morphologica: pertinu-eris

Loci +/-

Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

  • Cum pertinueris ad decem et septem, jam exinde excrescet numerus ad centum quinquaginta tres. Eris ad dexteram coronandus: ne remaneas ad sinistram damnandus. —Sermones de tempore Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Sermones de tempore (Universitas Turicensis). Sermo CCLI. In diebus Paschalibus, XXII. Caput VII, p. 7. — pertinueris
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: pertinueris.