Discretiva

  pertinuisse dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
pertinuisse
perfectum activa infinitivus pertineō (pertinēre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /per.ti.nuˈis.se/(classice)
Syllabificatio phonetica: per·ti·nu·is·se — morphologica: pertinu-isse

Loci +/-

Titus Livius
-58…+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Convertentem se inter hanc venerationem traditur memoriae prolapsum cecidisse; idque omen pertinuisse postea eventu rem coniectantibus visum ad damnationem ipsius Camilli, captae deinde urbis Romanae, quod post paucos accidit annos, cladem. Atque ille dies caede hostium ac direptione urbis opulentissimae est consumptus. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber V, caput 21 — pertinuisse
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: pertinuisse.