perveniant

Discretiva

perveniant dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
perveniant	tertia pluralis	praesens	activa	coniunctivus	perveniō (pervenīre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /perˈweniant/

(classice)

Syllabificatio phonetica: per·ve·ni·ant — morphologica: per-ven-iant

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Excisa, etiam post inductam cicatricem, tamen reverterunt et causam mortis adtulerunt: cum interim plerique nullam vim adhibendo, qua tollere id malum temptent, sed imponendo tantum lenia medicamenta, quae quasi blandiantur, quominus ad ultimam senectutem perveniant, non prohibentur. —De Medicina Celsi

saec. I.

• Posidonius non minus XL stadiorum a terra altitudinem esse, in quam nubila ac venti nubesque perveniant, inde purum liquidumque et inperturbatae lucis aëra, sed a turbido ad lunam viciens C milia stadiorum, inde ad solem quinquiens miliens, et spatio fieri, ut tam inmensa eius magnitudo non exurat terras. —Naturalis historia Plinii