pervenire

Discretiva

pervenire dictio est in variis linguis:

• Italice: pervenire

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
pervenīre	—	praesens	activa	infinitivus	perveniō

Appellatio pronuntiatusque

API: /perweˈniːre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: per·ve·nī·re — morphologica: per-ven-ire

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Verum ut illud in plerisque morbis utilius est, sic multa admodum corporibus nostris incidere consuerunt, quae sine medicamentis ad sanitatem pervenire non possunt. —De Medicina Celsi

saec. I.

• itaque cum in partem ipsam eius incidere margines alterutro latere, tum et stellae ad longissima sua intervalla pervenire intelleguntur. —Naturalis historia Plinii