perveniri

Discretiva

perveniri dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
pervenīrī	—	praesens	passiva	infinitivus	perveniō (pervenīre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /perweˈniːriː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: per·ve·nī·rī — morphologica: per-ven-iri

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Sub quibus perveniri ad sanitatem potest, cum eo tamen quod non ignoremus orto cancro saepe adfici stomachum, cui cum vesica quaedam consortio est; —De Medicina Celsi

saec. I.

• adicit idem Pompei ductu exploratum, in Bactros septem diebus ex India perveniri ad <B>ac<t>rum flumen quod in Oxum influat, et ex eo per Caspium in Cyrum subvectos, et V n<on a>mplius dierum terreno itinere ad Phasim in Pontum Indicas posse devehi merces. —Naturalis historia Plinii