pervenitur
Discretiva
pervenitur dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
pervenītur | tertia singularis | praesens | passiva | indicativus | perveniō (pervenīre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /perweˈniːtur/ (classice) - Syllabificatio phonetica: per·ve·nī·tur — morphologica: per-ven-itur
Loci
+/-Aulus Cornelius Celsus 30 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- In hoc genere valetudinis quidam crassas durasque palpebras et ficulneo folio et asperato specillo et interdum scalpello eradunt, versasque cotidie medicamentis suffricant; quae neque nisi in magna vetustaque aspritudine neque saepe facienda sunt: nam melius eodem ratione victus et idoneis medicamentis pervenitur. —De Medicina Celsi [1][2]
Fontes
- ↑ Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber sextus, VI. [[27a] ] — pervenitur
- ↑ Vicicitatio: pervenitur.