Discretiva

  petende dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
petende casus vocativus singularis · genus masculinum gerundivi petendus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /peˈten.de/(classice)
Syllabificatio phonetica: pin·gen·de — morphologica: pet-end-e

Loci

+/-
Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Aliis videbatur, cum ad petende pacis necessitatem sola virtus Scipionis hostes adegisset, eique ante portas Carthaginis existenti melius quam cuiquam alteri status hostium notus esset ac propositum quo pacem peterent, nichil aliud statuendum quam quod ille consuleret. —De viris illustribus Petrarcae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De viris illustribus. (Universitas Turicensis): Liber : De Publio Cornelio Scipione Africano Maiore. 8: [23] — petende
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: petende.