Discretiva

  peteres dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
peterēs secunda singularis imperfectum activa coniunctivus petō (petere)

Appellatio +/-

 API: /ˈpetereːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: pe·te·rēs — morphologica: pet-eres

Loci +/-

M. Tullius Cicero
106-43 a.C.n.
Lucius Annaeus Seneca -3/+65 Aulus Gellius
ca. 130-170
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class. (44/43 a.C.n.)

  • Qui magister equitum fuisse tibi viderere, in proximum annum consulatum peteres vel potius rogares, per municipia coloniasque Galliae, a qua nos tum cum consulatus petebatur, non rogabatur, petere consulatum solebamus, cum Gallicis et lacerna cucurristi. —Philippicae orationes in M. Antonium Ciceronis [1][2]

class.

  • Ceterum quod libros meos tibi mitti desideras, non magis ideo me disertum puto quam formosum putarem, si imaginem meam peteres. Indulgentiae scio istud esse, non iudicii. Et si modo iudicii est, indulgentia tibi inposuit. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [3][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Ea cum legisset M. Cato: Ne tu, inquit, Aule, nimium nugator es, cum maluisti culpam deprecari quam culpa vacare. Nam petere veniam solemus, aut cum inprudentes erravimus aut cum compulsi peccavimus. Dic, inquit, oro te, quis perpulit ut id committeres, quod, priusquam faceres, peteres ut ignosceretur? —Noctes Atticae A. Gellii [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Philippicae orationes in M. Antonium. (The Latin Library): Philippica secunda. XXX [76] — peteres
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: peteres.
  3. 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 5. 45, versus 3 — peteres
  4. 4.0 4.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber undecimus. Capitulum VIII, [4] — peteres