Discretiva

  peteret dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
peteret tertia singularis imperfectum activa coniunctivus petō (petere)

Appellatio +/-

 API: /ˈpeteret/(classice)
Syllabificatio phonetica: pe·te·ret — morphologica: pet-eret

Loci +/-

M. Tullius Cicero
106-43 a.C.n.
Quintus Horatius Flaccus
65-8 a.C.n.
P. Ovidius Naso -42…+18Velleius Paterculus
ca. -20…+35
Lucius Annaeus Seneca
-3/+65
Petronius Arbiter
ca. 14-66
C. Plinius Secundus
23-79
Marcus Valerius Martialis 40-103P. Cornelius Tacitus
55-117
Aulus Gellius
ca. 130-170
Franciscus Petrarca
1304-1374
class.class.class.class.IIIIIIIIXIV

Latinitas Romana

class.

  • Nam plane ita putaverunt, cum religio, cum pudicitia, cum iudiciorum fides, cum senatus auctoritas concidisset, fore ut aperte victrix nequitia ac libido poenas ab optimo quoque peteret sui doloris quem improbissimo cuique inusserat severitas consulatus mei. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]

class. (ca. 41/40 a.C.n.)

  • Omnibus hoc vitium est cantoribus, inter amicos
ut numquam inducant animum cantare rogati,
iniussi numquam desistant. Sardus habebat
ille Tigellius hoc. Caesar, qui cogere posset,
si peteret per amicitiam patris atque suam, non
quicquam proficeret; si conlibuisset, ab ovo
usque ad mala citaret «io Bacchae» modo summa
voce, modo hac, resonat quae chordis quattuor ima. —Sermonum / Satyrarum libri II Q. Horatii Flacci [3][2]

class. (8-12 p.C.n.)

  • nunc precor hinc alio iubeat discedere, si non
nostra verecundo vota pudore carent.
mitius exilium pauloque propinquius opto,
quique sit a saevo longius hoste locus.
quantaque in Augusto clementia, si quis ab illo
hoc peteret pro me, forsitan ille daret. —Tristia Ovidii Nasonis [4][2]

class.

  • Pompeius profugiens cum duobus Lentulis consularibus Sextoque filio et Favonio praetorio, quos comites ei fortuna adgregaverat, aliis, ut Parthos, aliis, ut Africam peteret, in qua fidelissimum partium suarum haberet regem Iubam, suadentibus, Aegyptum petere proposuit memor beneficiorum, quae in patrem eius Ptolemaei, qui tum puero quam iuveni propior regnabat Alexandriae, contulerat. —Historiae Romanae Vellei [5][2]

saec. I.

  • Quid ergo? Non tibi timidissimus omnium videtur et insipientissimus qui magno ambitu rogat moram mortis? Nonne contemneres eum qui, inter perituros constitutus, beneficii loco peteret ut ultimus cervicem praeberet? Idem facimus; magno aestimamus mori tardius. —Naturales quaestiones Senecae [6][2]

saec. I.

  • Ego paedagogus et custos etiam quo non iusseris, sequar. Nec iniuriam Encolpius accipit, alium amat. Profuit etiam Eumolpo miles ille, qui mihi abstulit gladium; alioquin quem animum adversus Ascylton sumpseram, eum in Eumolpi sanguinem exercuissem. Nec fefellit hoc Gitona. Itaque extra cellam processit, tanquam aquam peteret, iramque meam prudenti absentia extinxit. —Satyricon T. Petronii Arbitri [7][2]

saec. I.

  • et Neronis principis comminatio ad Caspias Portas tendere dicebatur, cum peteret illas, quae per Hiberiam in Sarmatas tendunt, vix ullo propter oppositos montes aditu ad Caspium mare. sunt autem aliae Caspiis gentibus iunctae, quod dinosci non potest nisi comitatu rerum Alexandri Magni. —Naturalis historia Plinii [8][2]

saec. I. (ca. 85-102 p.C.n.)

  • Tarpeias Diodorus ad coronas
Romam cum peteret Pharo relicta,
Vovit pro reditu viri Philaenis,
Illam lingeret ut puella simplex,
Quam castae quoque diligunt Sabinae.
Dispersa rate tristibus procellis
Mersus fluctibus obrutusque ponto
Ad votum Diodorus enatavit.
O tardus nimis et piger maritus!
Hoc in litore si puella votum
Fecisset mea, protinus redissem. —Epigrammata M. Valerii Martialis [9][2]

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 116 p.Ch.n.)

  • Per idem tempus Neronem e liberis Germanici iam ingressum iuventam commendavit patribus, utque munere capessendi vigintiviratus solveretur et quinquennio maturius quam per leges quaesturam peteret non sine inrisu audientium postulavit. —Annales P. Cornelii Taciti [10][2]

saec. II.

  • Sed cum in temporibus rei publicae difficillimis consules creandi forent et is Rufinus peteret consulatum competitoresque eius essent inbelles quidam et futtiles, summa ope adnixus est Fabricius uti Rufino consulatus deferretur. —Noctes Atticae A. Gellii [11][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • O felicem perfectamque sapientiam, inter mortis angustias, cum ceteris hominibus nedum rerum externarum sed sui etiam ipsius vix ulla superest memoria, ita secum omni ex parte consistere, ita superstites consolari tanquam non ipse sed hii morituri sint, ita res suas disponere ceu rus peteret non sepulcrum! —Rerum memorandarum libri Petrarcae [12][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber primus. Ep. 16 [7] — peteret
  2. 2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 2.10 2.11 Vicicitatio: peteret.
  3. 3.0 3.1 Quintus Horatius Flaccus - Sermonum libri II. (Bibliotheca Augustana): Liber I. Sermo III.  Versus 5  — peteret
  4. 4.0 4.1 Publius Ovidius Naso - Tristia. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus, 4, versus 54 — peteret
  5. 5.0 5.1 Velleius Paterculus, Historiarum ad M. Vinicium consulem libri duo (ed. J. Hellegouarc'h, Paris 1982). Liber II. Caput LIII. p. 1 — peteret
  6. 6.0 6.1 Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (The Latin Library):  Tomus / Liber 2. 59, versus 7 — peteret
  7. 7.0 7.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. XCIV. — peteret
  8. 8.0 8.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus, cap. 15, [40] — peteret
  9. 9.0 9.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber nonus. XL, versus 2 — peteret
  10. 10.0 10.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber III. [29] — peteret
  11. 11.0 11.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber quartus. Capitulum VIII, [4] — peteret
  12. 12.0 12.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Rerum memorandarum libri. (Universitas Turicensis): Liber III. 96: [16] — peteret