petituri
Discretiva
petituri dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
petītūrī | casus genitivus singularis · genus masculinum | participii petītūrus |
petītūrī | casus genitivus singularis · genus neutrum | participii petītūrus |
petītūrī | casus nominativus pluralis · genus masculinum | participii petītūrus |
petītūrī | casus vocativus pluralis · genus masculinum | participii petītūrus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /petiːˈtuːriː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: pe·ti·tū·rī — morphologica: petitur-i
Loci +/-
M. Tullius Cicero -106…-43 |
Apuleius ca. 125-170 |
|||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Familiares. (The Latin Library): Liber quartus. Ep. 5 [3] — petituri
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: petituri.
- ↑ 3.0 3.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber X. Capitulum XV. Versus 5 — petituri