piscium

Solum piscium Linguae multae
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v. Piscium.

Discretiva

piscium dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
piscium	casus genitivus pluralis	substantivi piscis

API: /ˈpis.ki.um/

Syllabificatio phonetica: pis·ci·um — morphologica: pisc-ium

Apuleius
ca. 125-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class. (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

Hirrus circum piscinas suas ex aedificiis duodena milia sestertia capiebat. Eam omnem mercedem escis, quas dabat piscibus, consumebat. Non mirum; uno tempore enim memini hunc Caesari duo milia murenarum mutua dedisse in pondus et propter piscium multitudinem quadragies sestertio villam venisse. —De agricultura Varronis ^[1]^[2]

saec. II. (ca. 158 p.C.n.)

Ceterum eodem piscium argumento etiam Menelai socios putabis magos fuisse, quos ait poeta praecipuus flexis hamulis apud Pharum insulam famem propulsasse. Etiam mergos et delfinos et Scyllam tu eodem referes; etiam gulones omnes, qui inpendio a piscatoribus merguntur; etiam ipsos piscatores, qui omnium generum piscis arte adquirunt. —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei ^[3]

↑ ^1.0 ^1.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Latin Library: Liber tertius, XVII. p. 3 — piscium
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: piscium.
↑ Apuleius - Apologia sive Pro se de magia liber. (Bibliotheca Augustana): Pagina 2. Sectio 32. Versus 5 — piscium