placeamus

Discretiva

placeamus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
placeāmus	prima pluralis	praesens	activa	coniunctivus	placeō (placēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /pla.keˈaːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pla·ce·ā·mus — morphologica: plac-eamus

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (67 a.C.n. / 687 a.u.)

• Haec habebam fere, quae te scire vellem. Tu velim, si qua ornamenta γυμνασιώδη reperire poteris, quae loci sint eius, quem tu non ignoras, ne praetermittas. Nos Tusculano ita delectamur, ut nobismet ipsis tum denique, cum illo venimus, placeamus. Quid agas omnibus de rebus, et quid acturus sis, fac nos quam diligentissime certiores. —Epistolae ad Atticum Ciceronis