placeatis

Discretiva

placeatis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
placeātis	secunda pluralis	praesens	activa	coniunctivus	placeō (placēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /pla.keˈaːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pla·ce·ā·tis — morphologica: plac-eatis