placendi
Discretiva
placendi dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
placendī | —
|
—
|
activa | gerundium | genitivo | placeō (placēre) |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
placendī | casus genitivus singularis · genus masculinum | gerundivi placendus |
placendī | casus genitivus singularis · genus neutrum | gerundivi placendus |
placendī | casus nominativus pluralis · genus masculinum | gerundivi placendus |
placendī | casus vocativus pluralis · genus masculinum | gerundivi placendus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /plaˈken.diː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: pla·cen·dī — morphologica: plac-end-i
Loci
+/-P. Ovidius Naso -42…+18 |
M. Fabius Quintilianus ca. 35-100 |
Q. Septimius Florens Tertullianus ca. 150-230 |
||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Ars amatoria. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, versus 423 — placendi
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: placendi.
- ↑ 3.0 3.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber decimus, VII. De paranda ex tempore dicendi facultate. [17] — placendi
- ↑ Quintus Septimius Florens Tertullianus - De virginibus velandis. (The Latin Library): Capitulum XIV, [10] — placendi