placuimus

Discretiva

placuimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
placuimus	prima pluralis	perfectum	activa	indicativus	placeō (placēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /plaˈku.i.mus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pla·cu·i·mus — morphologica: placu-imus