placuistis

Discretiva

placuistis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
placuistis	secunda pluralis	perfectum	activa	indicativus	placeō (placēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /pla.kuˈis.tis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pla·cu·is·tis — morphologica: placu-istis