Discretiva

  plorabunt dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
plōrābunt tertia pluralis futurum activa indicativus plōrō (plōrāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ploːˈraːbunt/(classice)
Syllabificatio phonetica: plō·rā·bunt — morphologica: plor-abunt

Usus +/-

Latinitas nova

saec. XXI.

  • Et radent super te calvitium, et accingentur ciliciis : et plorabunt te in amaritudine animae, ploratu amarissimo. —Biblia Sacra iuxta Vulgatam Clementinam. Vetus Testamentum. Prophetia Ezechielis. Caput 27, [31].