Discretiva

  plorant dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
plōrant tertia pluralis praesens activa indicativus plōrō (plōrāre)

Appellatio +/-

 API: /ˈploːrant/(classice)
Syllabificatio phonetica: plō·rant — morphologica: plor-ant

Loci +/-

P. Ovidius Naso -42…+18
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • illa sonat raucum quiddam atque inamabile ridet,
ut rudit a scabra turpis asella mola.
quo non ars penetrat? discunt lacrimare decenter,
quoque volunt plorant tempore, quoque modo.
quid, cum legitima fraudatur littera voce,
blaesaque fit iusso lingua coacta sono? —Ars amatoria Ovidii Nasonis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Ars amatoria. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, versus 292 — plorant
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: plorant.