plorantes
Discretiva
plorantes dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
plōrantēs | casus nominativus pluralis · genus masculinum | participii plōrāns |
plōrantēs | casus accusativus pluralis · genus masculinum | participii plōrāns |
plōrantēs | casus vocativus pluralis · genus masculinum | participii plōrāns |
plōrantēs | casus nominativus pluralis · genus femininum | participii plōrāns |
plōrantēs | casus accusativus pluralis · genus femininum | participii plōrāns |
plōrantēs | casus vocativus pluralis · genus femininum | participii plōrāns |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ploːˈranteːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: plō·ran·tēs — morphologica: plor-ant-es
Loci
+/-P. Ovidius Naso -42…+18 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Heroides. (Bibliotheca Augustana): 21, versus 171 — plorantes
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: plorantes.