Discretiva

  plorantes dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
plōrantēs casus nominativus pluralis · genus masculinum participii plōrāns
plōrantēs casus accusativus pluralis · genus masculinum participii plōrāns
plōrantēs casus vocativus pluralis · genus masculinum participii plōrāns
plōrantēs casus nominativus pluralis · genus femininum participii plōrāns
plōrantēs casus accusativus pluralis · genus femininum participii plōrāns
plōrantēs casus vocativus pluralis · genus femininum participii plōrāns

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ploːˈranteːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: plō·ran·tēs — morphologica: plor-ant-es

Loci

+/-
P. Ovidius Naso -42…+18
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • At mihi, vae miserae! torrentur febribus artus
et gravius iusto pallia pondus habent,
nostraque plorantes video super ora parentes,
et face pro thalami fax mihi mortis adest. —Heroides Ovidii Nasonis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Heroides. (Bibliotheca Augustana): 21, versus 171 — plorantes
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: plorantes.