plorantibus

Discretiva

plorantibus dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
plōrantibus	casus dativus pluralis	participii plōrāns
plōrantibus	casus ablativus pluralis	participii plōrāns

API: /ploːˈrantibus/

Syllabificatio phonetica: plō·ran·ti·bus — morphologica: plor-ant-ibus

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class.

Quae cum iste cognosset novus astrologus, qui non tam caeli rationem quam caelati argenti duceret, eximi iubet non diem ex mense, sed ex anno unum dimidiatumque mensem hoc modo ut, quo die verbi causa esse oporteret Idus Ianuarias, is eo die Kalendas Martias proscribi iuberet: itaque fit omnibus recusantibus et plorantibus. —In C. Verrem actio secunda Ciceronis ^[1]^[2]

saec. I.

pulte autem, non pane, vixisse longo tempore Romanos manifestum, quoniam et pulmentaria hodieque dicuntur et Ennius, antiquissimus vates, obsidionis famem exprimens offam eripuisse plorantibus liberis patres commemorat. —Naturalis historia Plinii ^[3]^[2]

saec. XII.

Atque illa imago dicebat: Ego perfusa sum per interiorem misericordiam, ex qua oritur rivulus qui nullatenus abscondere vult pecuniam, nec aurum, nec pretiosos lapides, nec margaritas coram egenis et in necessitatibus eorum necessariam substantiam non habentibus, ac propterea plorantibus. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum Hildegardis ^[4]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Marcus Tullius Cicero - In C. Verrem actio secunda. (The Latin Library): Liber secundus. 52 [129] — plorantibus
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 Vicicitatio: plorantibus.
↑ ^3.0 ^3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber duodevicesimus, cap. 19, [84] — plorantibus
↑ ^4.0 ^4.1 Hildegardis Bingensis - Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber tertius. Visio sexta — plorantibus