Discretiva

  plorationes dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
plōrātiōnēs casus nominativus pluralis substantivi plōrātiō
plōrātiōnēs casus accusativus pluralis substantivi plōrātiō
plōrātiōnēs casus vocativus pluralis substantivi plōrātiō

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ploːraːtiˈoːneːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: plō·rā·ti·ō·nēs — morphologica: ploration-es

Loci +/-

Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

  • Sicut enim ascensus exaltationem indicat; ita vallis humilitatem, et convallis plorationes. —Sermones de diversis Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Sermones de diversis (Universitas Turicensis). Sermo CCCLI. Caput primum, p. De utilitate agendae poenitentiae — plorationes
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: plorationes.