Discretiva

  plorationes dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
plōrātiōnēs casus nominativus pluralis substantivi plōrātiō
plōrātiōnēs casus accusativus pluralis substantivi plōrātiō
plōrātiōnēs casus vocativus pluralis substantivi plōrātiō

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ploːraːtiˈoːneːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: plō·rā·ti·ō·nēs — morphologica: ploration-es

Loci

+/-
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

  • Sicut enim ascensus exaltationem indicat; ita vallis humilitatem, et convallis plorationes. —Sermones de diversis Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Sermones de diversis. (Universitas Turicensis): Sermo CCCLI. Caput primum, p. De utilitate agendae poenitentiae — plorationes
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: plorationes.