Discretiva

  ploratum dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
plōrātum
supinum­ accusativo plōrō (plōrāre)
Forma Modus flexurae originis
plōrātum casus accusativus singularis · genus masculinum participii plōrātus
plōrātum casus nominativus singularis · genus neutrum participii plōrātus
plōrātum casus accusativus singularis · genus neutrum participii plōrātus
plōrātum casus vocativus singularis · genus neutrum participii plōrātus
plōrātum casus accusativus singularis substantivi plōrātus

Appellatio +/-

 API: /ploːˈraːtum/(classice)
Syllabificatio phonetica: plō·rā·tum — morphologica: plorat-um

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
Titus Livius -58/+17 C. Plinius Secundus 23-79 Aulus Gellius
ca. 130-170
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Te vero nolo, nisi ipse rumor iam raucus erit factus, ad Baias venire; erit enim nobis honestius, etiam cum hinc discesserimus, videri venisse in illa loca ploratum potius quam natatum. —Epistolae ad Familiares Ciceronis [1][2]

class.

  • At hercule non solum incolumi et victore sed praesente te, cum ploratum prope coniugum ac liberorum nostrorum exaudire et flagrantia tecta posses conspicere, ita sumus aliquotiens hac aestate devastati ut M. Marcellus, non Hannibal, vicisse ad Cannas videatur, glorienturque Romani te, ad unum modo ictum vigentem, velut aculeo emisso torpere. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]

saec. I.

  • truncos etiam arboresque cortice, interdum gemino, a frigoribus et calore tutata est: hominem tantum nudum et in nuda humo natali die abicit ad vagitus statim et ploratum, nullumque tot animalium aliud ad lacrimas, et has protinus vitae principio; at Hercule risus praecox ille et celerrimus ante XL diem nulli datur. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Servus bonae frugi, cum pro foribus domus staret et propinquare partum erili filiae atque omnino vitium esse oblatum ignoraret, gemitum et ploratum audit puellae in puerperio enitentis; timet, irascitur, suspicatur, miseretur, dolet. —Noctes Atticae A. Gellii [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Familiares. (The Latin Library): Liber nonus. Ep. 2 [5] — ploratum
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: ploratum.
  3. 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXIII, caput 42, [5] — ploratum
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 1, [2] — ploratum
  5. 5.0 5.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber secundus. Capitulum XXIII, [18] — ploratum