Discretiva

  ploravi dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
plōrāvī prima singularis perfectum activa indicativus plōrō (plōrāre)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ploːˈraːwiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: plō·rā·vī — morphologica: plorav-i

Loci

+/-
Hildegardis Bingensis
1098-1179
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Ego ante duos annos te in hac visione vidi, sicut hominem in sole aspicere, et non timere, sed valde audacem; et ploravi quod ego tantum erubesco, et inaudax sum. —Epistolae Hildegardis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Hildegardis Bingensis - Epistolae. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Responsum Hildegardis, Eum magnis laudibus exornat — ploravi
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: ploravi.