Discretiva

  ploretis dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
plōrētis secunda pluralis praesens activa coniunctivus plōrō (plōrāre)

Appellatio +/-

 API: /ploːˈreːtis/(classice)
Syllabificatio phonetica: plō·rē·tis — morphologica: plor-etis

Loci +/-

Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Non audeo quidem hortari, imo vero nec permittere ut talis viri exitum ploretis, ne iuxta sententiam Ciceronis, “invidie” potiusquam “amicitie” videatur complorare felicem. —Epistole familiares Petrarcae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Epistole familiares. (Universitas Turicensis): Liber XV. 14: [38] — ploretis
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: ploretis.