Discretiva

  porcarum dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
porcārum casus genitivus pluralis substantivi porca

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /porˈkaːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: por·cā·rum — morphologica: porc-arum

Loci

+/-
Hildegardis Bingensis
1098-1179
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Sed in fructibus illis quos impius in malis et perversis operibus profert, conturbatio est, quoniam ille in conturbatione saeculi inundando titubat, nec in die ambulat, nec in aeterna luce sperat, sed siliquas porcarum comedit, in eis vitam non inveniens, quia carnalia desideria non abiicit. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Hildegardis Bingensis - Liber divinorum operum simplicis hominis. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Pars prima. Visio tertia, VII. Pagina 0798C — porcarum
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: porcarum.