porcinus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /porˈkiːnus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: por·cī·nus — morphologica: porcin-us

Notatio

← Latine: porcus

Nomen adiectivum

porcīn|us, -a, -um

1. Qui ex porco est.

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	porcīnus	porcīna	porcīnum	nom.	porcīnī	porcīnae	porcīna
gen.	porcīnī	porcīnae	porcīnī	gen.	porcīnōrum	porcīnārum	porcīnōrum
dat.	porcīnō	porcīnae	porcīnō	dat.	porcīnīs	porcīnīs	porcīnīs
acc.	porcīnum	porcīnam	porcīnum	acc.	porcīnōs	porcīnās	porcīna
abl.	porcīnō	porcīnā	porcīnō	abl.	porcīnīs	porcīnīs	porcīnīs
voc.	porcīne	porcīna	porcīnum	voc.	porcīnī	porcīnae	porcīna

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. X.

• Contagium est morbus porcinus dictus, quod unius contactu in plures diffunditur, idem est et porrigo a porrigendo eo quod ab uno in alios porrigat. —Excerpta ex Remigii expositione in Paschale carmen Remigii Antissiodorensis (841–908). In librum I.

Dictiones collatae

• porcīnārium
• porcīnārius

Dictiones derivatae

• porcīna, porcīnae

Collocationes

• porcīnus caput, porcīnum

Translationes

Qui ex porco est	dilatare ▼

Qui ex porco est	collabi ▲

Anglice: porcine (en) Dacoromane: porcin (ro), porcesc (ro) Francogallice: porcin (fr) Germanice: vom Schwein (de), Schweine- (de), schweinisch (de), porzin (de) Italice: porcino (it), di maiale (it)